Šenbrunski (Schönbrunnski) mir (Mir u Schönbrunnu, poznat i kao Bečki sporazum), mirovni ugovor sklopljen u bečkom dvorcu Schönbrunnu 14.X.1809. između francuskog cara Napoleona Bonapartea i austrijskog cara Franje I.

Uslijedio je nakon Napoleonove pobjede u bitki na visoravni Wagram kraj Beča 6.VII.1809. Ugovorom je Austrija morala pristati na nove teritorijalne ustupke.Tako su zapadna Koruška s Beljakom, Gorička, Trst, Kranjska s Istarskom knežijom te civilna i vojna Hrvatska između Save i mora pripali Francuskoj, koji ih je spojila sa svojim istočnojadranskim posjedima (nekadašnjim mletačkim posjedima Istrom i Dalmacijom te područjem nekadašnje Dubrovačke Republike) i tako osnovala novu političku cjelinu, Ilirske pokrajine.

Habsburška Monarhija time je izgubila pristup moru, morala je smanjiti vojsku na 150 000 ljudi i platiti veliku ratnu odštetu u iznosu od 85 milijuna franaka. Usto je morala predati Elektorat Salzburg Bavarskoj, zapadnu Galiciju s Krakovom Varšavskom Vojvodstvu, a istočnu Galiciju Rusiji.