Sečovlje (tal. Sicciole), raspršeno naselje kraj Piranskog zaljeva (45°29′N; 13°37′E; 20 m nadmorske visisine); 803 stanovnika (2020.), općina Piran.

Nalazi se na cesti Kopar - Buje. Zbijena jezgra leži kraj solana na rubu naplavne ravnice potoka Drnice i rijeke Dragonje. Na podnožju flišnoga pobrđa zaseoci su Košta, Kaštinjol, Lonzan i Pišine.

Stanovnik je Sečovljan, stanovnica Sečovljanka, a pridjev sečovljanski (slov. sečoveljski).

Sjedište je župe (spominje se 1177.) sv. Martina, koju su u srednjem vijeku održavale susjedne općine Momjan, Kaštel i Piran. Uz Sečovlje, na uzvisini Krog nad Drnicom, zvanoj i Višina, bio je benediktinski samostan sv. Onofrija.

Sečovljanske solane bile su među najvećima (650 ha) na istočnom Jadranu. Sol se danas proizvodi samo u predjelu Lera, dok je preostali dio (Fontanigge) zaštićen kao pejsažni park, a pojedina su područja prirodni rezervati za raslinje slanih staništa i zaklonište za ptice. Tu je i muzej solarstva. Na dijelu napuštenih solana uređena je sportska i turistička zračna luka.

Kraj Sečovlja je 1936.-72. bio rudnik crnog ugljena (Rudnik Sečovlje).