Bordon, Rado, pjesnik i prevoditelj (Trst, 16.XI.1915. - Ljubljana, 19.VI.1992.).

Roditelji su mu bili iz Svetog Antona kraj Kopra. Školovao se u Ljubljani, gdje je doktorirao pravo te diplomirao ruski jezik i književnost. U Kraljevini Jugoslaviji kao ljevičar i pripadnik TIGR-a više je puta bio zatvaran, a za II. svjetskog rata bio je u internaciji i talijanskim zatvorima. S bratom Dušanom osnovao je 24. garibaldinsku brigadu »Pio Borri«, a djelovao je i u 5. prekomorskoj brigadi.

Nakon rata, u Ljubljani je radio kao urednik u izdavaštvu i novinar, a zbog satiričnih tekstova bio je nakratko i u zatvoru. Njegovo pjesništvo, objavljeno u zbirkama Večne zanke (Kopar 1955.), Nes(p)odobne basni (Maribor 1966.) i Sipine (Ljubljana 1985.), obilježavaju novoromantični osjećaji izraženi u sonetima, ponekad i u eksperimentalnom obliku, te društvenokritička satira. Mnogo je prevodio, posebice s ruskoga.