Rudnik Sečovlje

Rudnik Sečovlje, rudnik crnog ugljena u sečovljanskoj dolini. Ugljen se nalazi u dubini od 100 do 400 m. Debljina slojeva rijetko je veća od 0,5 m, iako su najniži slojevi, koji leže neposredno na krednom vapnencu, mjestimično debeli do 1 m, a ponegdje i do nekoliko metara. Njegova je kalorična vrijednost 5500 do 6200 kcal. 

 

Teren je prvi put petrografski istražen 1935., a eksploatacija ugljena počela je pod okriljem tvrtke Arsa, Società anonima carbonifera miniera di Sicciole. Zimi 1940-41. kopanje ugljena prouzročilo je potapanje nekoliko solanskih bazena. Zbog nestabilne opskrbe el. energijom jama se ljeti 1944. napunila vodom, a sušena je 1950-53., nakon čega se ugljen kopao do 1957., kad je ponovni prodor vode dijelom potopio jamu. Prije te nezgode u rudniku je radio najveći broj radnika (oko 380), a nakon sušenja jame (1957-58) proizvodnja je ponovno rasla do 1962 (26000 t), kada je rudnik počeo stagnirati. God. 1970. pripojen je industrijskom i trgovačkom poduzeću na malo i veliko Krog Sečovlje, koje je iste godine počelo vađenje i mljevenje vapnenca u kamenolomu kraj Kaštela. Ponovni prodor vode 1972. označio je konačnu propast rudnika.

Ivica Pletikosić, Istarska enciklopedija
Posljednja promjena: 1. 2. 2005., IE